Wirujący ogon antylopy Ewa Lipska

21.07.2020 Ewo Enigmatyczna, znów nawiedziłaś mnie we śnie (który jest teraz dla mnie omal karnawałem – krótkim i rzadkim w tym Przestępnym Roku Bezsenności). Tym razem zawitałaś do mojego ostrowskiego domu razem z Ireną Kwiatkowską śpiewającą Sierotkę („raz mi się podobał pewien poeta, / co tak głośno recytował, / aż spadła roleta…”). Przywiozłaś ze sobą w prezencie kwiat doniczkowy, który nazywałaś ogonem. Twierdziłaś, że symbolizuje wirujący ogon antylopy… Czy może być coś bardziej surrealistycznego i hiperrealistycznego zarazem? Tymczasem posyłam Ci Karnawał Karla Walsera – brata Roberta, w którym się obecnie zaczytuję. Jest w tym malowanym gapieniu się coś przerażającego… Jawne uściski posyłam jeszcze z Mazowsza (jutro już z Wolnego Miasta Danzig), Śnięty Sebastian Sebastianie Północny, towarzystwo zacnej skądinąd Ireny K. trochę mi w tym śnie przeszkadza. Wyprowadź ją w pole, ale muzykalnie. „Wirujący ogon antylopy” byłby świetnym tytułem powieści psychologicznej. Łap za rogi – nie za ogon – ten pomysł i przygotuj się na białe sawanny papieru. Ten rogaty rodzaj literatury wyzwala imaginacje, wolne amfibrachy i wolne elektrony. Mnie się śniło, że topiłam się w morzu Mallarmé. Ale nawet kropla wiersza po nim nie została. Nie należy ufać kapeluszom z czereśniami. Nie oddałam Ci jeszcze Rolanda Barthesa, przepraszam, ale nie wiem, gdzie jesteś. R.B. mnie nieco rozczarował… Z akcentem na nieco i na psychodeliczną pogodę. Z koloraturowymi sopranami e. Nie łudz?my sie? zatem, z?e czytaja?c listy dwojga poeto?w-lingwisto?w zobaczymy ich „twarze”. Jes?li z takim zamiarem sie?galis?my po te? ksia?z?ke?, to sie? głe?boko rozczarujemy. Jes?li zas? chcielis?my sie? przekonac?, jak je?zyk dwojga poeto?w (z ro?z?nych pokolen?, ale o podobnej wraz?liwos?ci je?zykowej, podobnym poczuciu humoru, absurdu i tragizmu) poradzi sobie wrzucony w forme? listu – czeka nas lektura fascynuja?ca. […] Nie sa?dze?, by ich lektura przydała sie? biografom Ewy Lipskiej i Sebastiana Brejnaka. Za to z pewnos?cia? przyda sie? tym czytelnikom, kto?rzy potraktuja? te? korespondencje? jako dialog pisany ge?stym je?zykiem poezji. Na tyle ge?stym, z?e nie widac? zza niego autoro?w. Na tyle ciekawym, by czytac? go jak wiersz. Michał Rusinek Ewa Lipska – wybitna polska poetka i felietonistka, w latach 1970–1980 redaktor naczelna działu poezji Wydawnictwa Literackiego, laureatka Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1973), Nagrody Literackiej Gdynia (2011), Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2019), w latach 1995–1997 dyrektor Instytutu Polskiego w Wiedniu. Sebastian Brejnak (ur. 1994 w Ostrowi Mazowieckiej) – poeta, muzyk, doktorant literaturoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Autor monografii naukowej Niepokój (2019) i tomiku poetyckiego Filo (2020).