Trylogia husycka. Tomy 1-3 Andrzej Sapkowski

Trylogia husycka to cykl historyczno-fantastycznym o wojnach husyckich, akcja którego toczy się w piętnastym wieku na terenie Czech, Moraw, Śląska, Węgier, ówczesnej Polski i Niemiec. Sapkowski w niepowtarzalnym stylu opisuje okrucieństwo wojny, zwłaszcza bratobójczej, i piętnuje nietolerancję religijną. W swojej powieści stworzył szereg barwnych postaci, którym przyszło żyć i zachować przyzwoitość w czasach pogardy. Główny bohater, Reynevan z Bielawy, medyk, romantyczny kochanek i z konieczności husycki szpieg, określa sam siebie jako Ślązaka. Nie Czecha ani Niemca, ani tym bardziej Polaka, choć biegle posługuje się językami wszystkich tych nacji i dzieli ludzi według kryteriów moralnych, a nie narodowościowych. Studiował w Pradze, ale w trakcie swych rozlicznych peregrynacji odwiedził wiele czeskich i śląskich miast i miasteczek. Miejsca owe opisał Sapkowski z niezwykłym pietyzmem: średniowieczne Praga i Wrocław pod jego piórem wprost tętnią życiem.

Wieloletnia, wręcz benedyktyńska kwerenda historyczna, jaką przeprowadził autor LUX PERPETUY, została doceniona przez czeskich czytelników i recenzentów; pojawiły się nawet głosy, że szkoda, iż dopiero Polak stworzył tak zapierający dech swym rozmachem, obiektywizmem i historyczną rzetelnością cykl powieści o jednym z najbardziej przełomowych rozdziałów ich dziejów.

Wielkość tego historiozofizycznego  nurtu prozy dostrzeżono także w Rosji, na Ukrainie,  Litwie czy Słowacji. Dwa pierwsze tomy cyklu o husytach ukazały się w Niemczech (nakładem prestiżowego monachijskiego wydawnictwa DTV, w perfekcyjnym tłumaczeniu p. Barbary Samborskiej) i odniosły duży sukces; już wkrótce zostanie opublikowana tam LUX PERPETUA.

Opinie o książkach

Wdzięczną zabawę archaizmami doprowadził do perfekcji, a w dziedzinie dialogów nie widzę dziś w Polsce nikogo, kto mógłby się z nim równać. Życzę takiego warsztatu finalistom Nike.

Zygmunt Miłoszewski "Newsweek"

To jedyny pisarz obdarzony dziś u nas takim epickim rozmachem. Rozmachem - dodajmy imponującym i bezpretensjonalnym.

Mariusz Czubaj "Polityka"

Powieści Sapkowskiego nie da się spokojnie przeczytać. Ją się pochłania bez wytchnienia. Aż do końca.

Tomasz Lada "Życie Warszawy"