Kampania zadnieprzańska 1663-1664 Michał Leszczyński

Okres wojen, które Rzeczpospolita Obojga Narodów toczyła ze wszystkimi niemal sąsiadami w latach 1648-1667, ma dla historii Polski fundamentalne znaczenie. Z jednej strony jest to okres niesamowicie dramatyczny z punktu widzenia zniszczeń, z drugiej zaś to właśnie w tym czasie narodziło się wiele bohaterskich mitów, które pielęgnujemy do dzisiaj dzięki dziełom filmowym czy literackim [...]. Warto zatem poznać wszystkie aspekty wspomnianego dwudziestolecia wojen, a zwłaszcza konfliktu z Carstwem Moskiewskim, który Rzeczpospolita toczyła z kilkuletnią przerwą od 1654 aż do 1667 roku. Z różnych, głównie politycznych przyczyn, ów konflikt z naszym wschodnim sąsiadem cieszył się przez stulecia mniejszą popularnością niż zagadnienia związane z powstaniem kozackim Chmielnickiego (lata 1648-1654) czy tzw. potopem szwedzkim (1655-1660). Wśród polskich czytelników chyba najmniej znanym jej wydarzeniem, zupełnie niesłusznie dodajmy, była tak zwana wyprawa zadnieprzańska, którą król Jan II Kazimierz Waza przedsięwziął na przełomie 1663 i 1664 roku. Operacja ta, przeprowadzona na wielką jak na realia XVII wieku skalę, miała na celu zadanie Carstwu Moskiewskiemu obezwładniającego ciosu. Rzeczpospolita chciała w ten sposób, przy pomocy sojusznika tatarskiego i części wiernych jej Kozaków, odzyskać terytoria na wschodzie, które Moskwa zajęła w latach 1654-1656... (fragment książki)