Zagończyk Antoni Ferdynand Ossendowski

Jest rok 1619. Po zawarciu rozejmu z Moskwą oddziały lisowczyków - bitnych kresowych zagończyków, ale też awanturników i rabusiów - szukają nowego zajęcia.

Król Zygmunt III Waza wysyła ich na pomoc katolickiemu cesarzowi Ferdynandowi II Habsburgowi, walczącemu ze zbuntowanymi protestantami oraz szlachtą czeską i węgierską. Jedną z chorągwi lisowczyków dowodzi rotmistrz Andrzej Lis, wyjątkowo biegły w wojennym rzemiośle, a przy tym człek rycerski, honorowy i zakochany. W wyprawie pełnej przygód i niebezpieczeństw towarzyszy mu wierny wachmistrz Michałko Drzazga, mruk i osiłek, któremu lepiej nie wchodzić w drogę. Wojenny los rzuci ich na Słowację (wtedy Górne Węgry), do Austrii i na Węgry Autor książki Ferdynand Antoni Ossendowski (18781945) był wziętym pisarzem i publicystą, podróżnikiem. W czasie wojny domowej w Rosji znajdował się w otoczeniu admirała Aleksandra Kołczaka, przywódcy białych na Syberii. Po jego klęsce przedostał się do Mongolii, o czym napisał w zbeletryzowanej relacji Zwierzęta, ludzie, bogowie. Do Polski powrócił w 1922 roku. Pisał reportaże, m.in. z podróży do Afryki (Pod smaganiem samumu), opowiadania i powieści podróżnicze (Sokół pustyni), polityczne (Lenin), z dziejów Polski (Lisowczycy, Zagończyk, Trębacz cesarski, Mocni ludzie), dla dzieci i młodzieży (Słoń Birara).