Dzika Dziewczynka Natalia Anna Kalisz-Odorowicz

Dzika Dziewczynka – pierwsza książka z serii „Pieśni Drzew” – budzi wyobraźnię jak ciepły leśny deszcz. To bogato ilustrowana, utrzymana w stylu starych baśni opowieść o poszukiwaniu siebie poprzez powrót do więzi z naturą, zakończona kołyszącym do snu utworem zaśpiewanym przez Wojciecha Cugowskiego. Książka, w której malarstwo i słowo pisane toczą baśniowy dialog, zaprasza czytelnika do odbycia wewnętrznej wędrówki, pełnej ukrytych symboli i znaczeń. Główną bohaterką jest Lula – dziewczynka o włosach splecionych z marzeń, dzikim sercu i nieokiełznanym temperamencie, która w poszukiwaniu zgubionego szczęścia biegnie coraz głębiej w siebie i w las, niosąc w dłoniach pytania, o których szepczą sarny i szumi rwąca rzeka… Ptaki śpiewają, że ta książka jest również o Tobie.

Od autorki
Czy wiesz, że drzewa do nas mówią? Ich słowa unoszą się jak drobinki kurzu na wietrze. Tańczą w promieniach  światła. Rankiem opadają, aby wsiąknąć głęboko w ziemię i pozostać tam na zawsze. Stają się tajemnicą. Drzewa wiedzą więcej, niż nam się wydaje. Wystarczy, że uważnie wsłuchasz się w ich głosy.
Ostatnio wyszeptały mi, że gdzieś głęboko w lesie, pod grubą warstwą mchu  śpi Twoja Dzika  Dziewczynka. Wiatr zdradził mi też, że na samiutkim dnie spiętrzonej rzeki odpoczywa Twój Dziki Chłopiec – pierwotny wewnętrzny głos, którego warto z uważnością posłuchać.
Mam nadzieję, że ta książka Cię tam zaprowadzi…
Natalia Anna Kalisz-Odorowicz

Natalia Anna Kalisz-Odorowicz to artystka, miłośniczka dawnych form drukarskich, ilustratorka książek i malarka urodzona w 1988 roku. Słowami i pędzlem tworzy historie wibrujące w powietrzu, zabierające odbiorcę do świata zawieszonego w czasie, w którym stara baśń przeplata się ze współczesnością. Bycie najszczęśliwszą mamą w szalonym patchworku: dwa plus trzy plus pies plus chomik przynosi jej nieskończoność inspiracji w tworzeniu książek dla dzieci, które pisze i ilustruje z użyciem klasycznych technik grafiki warsztatowej oraz malarstwa. Kocha biegać po lesie. Każdego poranka, stąpając po trawie bosymi stopami, kreuje dialog pomiędzy słowem i obrazem. Do tej relacji zaprasza również dźwięki, jako że tworzy artystyczny duet ze swoją bratnią duszą – mężem, kompozytorem i altowiolistą Pawłem Odorowiczem.