Mój inny dziadek Daniela Bunge

Wartościowa literatura dla dzieci poruszająca trudne tematy pozwala przepracować problemy lub przygotować się na sytuacje, które mogą pojawić się w przyszłości. Poprzez identyfikowanie się z bohaterem, dziecko przeżywa wraz z nim sytuację emocjonalnie trudną i uczy się, jak sobie z nią poradzić. Zdobywa więc doświadczenie i będzie wiedziało jak się zachować, kiedy samo zetknie się z podobnym problemem. Opowieść napisana przez Rolfa Bartha, wspaniale zilustrowana przez Danielę Bunge, próbuje podejść do trudnego tematu demencji, w sposób dostosowany do możliwości poznawczych dziecka, prosto, ale z humorem i niesamowitym wyczuciem. „Mój Inny Dziadek” to wzruszająca i czule opowiedziana książka obrazkowa o demencji dziadka przedstawiona z perspektywy kilkuletniej wnuczki. Dziadek jest najlepszym przyjacielem Zosi, który zawsze ma dla niej czas i troskliwie się nią opiekuje. Jest prawdziwym dżentelmenem, zawsze w białej koszuli i krawacie, przyjaznym dla wszystkich wokół. Razem z Zosią chodzi na spacery, łowi ryby, piecze ciastka i odwiedza babcię na cmentarzu. Aż do dnia, w którym wszystko się zmienia. Po powrocie z wakacji, Zosia spotyka zupełnie odmienionego dziadka. Nieogolony, w piżamie w środku dnia, Dziadek coraz częściej o czymś zapomina, nawet imienia Wnuczki, pokazuje język sąsiadkom i nie umie zawiązać krawata. Coś jest nie w porządku. Co Zosia może z tym zrobić? Wnuczka jest przekonana, że musi być jakiś sposób. W końcu ona też umie piec ciasteczka i opiekować się innymi. Powoli role się odwracają: teraz Zosia musi zająć się swoim Dziadkiem, a nie odwrotnie. Dziewczynka nie wycofuje się, nie unika relacji z Dziadkiem i w pozytywny sposób akceptuje zmianę. A jutro chce nauczyć się wiązać krawat i golić Dziadka. „Mój Inny Dziadek” to wzruszająca historia, która pomaga dzieciom zrozumieć, co dzieje się z osobami dotkniętymi demencją. Dzięki prostej narracji mogą oni towarzyszyć bohaterce w jej przeżyciach i zmierzyć się z trudnym tematem choroby, oswoić lęk i zamienić go w coś pozytywnego. Książka może stanowić impuls do rozmowy na temat choroby, starości i przemijania, a może przede wszystkim na temat ogromnej roli więzi rodzinnych w przezwyciężaniu trudności. Na pewno uwrażliwi dziecko na to, co czują jego najbliżsi i nauczy takich wartości, jak troska i odpowiedzialność za członków rodziny. Może też stanowić zachętę do zaangażowania w życie chorego i opiekę nad nim. Pogodne ilustracje magicznie odpędzają niepokój nawet u najbardziej wrażliwych czytelników.