Ocalały Il superstite Wybór wierszy Poesie scelte Primo Levi

We wszystkich cywilizacjach, również w tych, które jeszcze nie znały pisma, wielu znanych i nieznanych odczuwało potrzebę wyrażania się wierszem i ulegało jej; tworzyli więc materię poetycką, skierowaną do siebie samych, do najbliższych lub do świata, silną lub wątłą, wieczną czy ulotną. Poezja narodziła się z pewnością przed prozą. Kto nigdy nie pisał wierszy? Jestem człowiekiem. Również ja, w nieregularnych odstępach, „o niepewnej porze”, ulegałem impulsowi: podobno zapisany jest w naszym dziedzictwie genetycznym. Czasem poezja wydawała mi się odpowiedniejsza od prozy do przekazania jakiejś myśli czy obrazu. Nie umiem powiedzieć dlaczego i nigdy mnie to nie interesowało: nie bardzo znam teorie poetyki, czytam niewiele poezji innych autorów, nie wierzę w sacrum sztuki, a nawet nie wierzę w to, że te moje wiersze są doskonałe. Mogę tylko zapewnić ewentualnego czytelnika, że w rzadkich momentach (średnio, nie częściej niż raz do roku) pojedyncze bodźce w sposób naturalny przyjęły pewną formę, którą moja racjonalistyczna połowa nadal uważa za nienaturalną. Primo Levi Jarosław Mikołajewski – poeta, pisarz i wybitny tłumacz z języka włoskiego; jest także autorem książek dla dzieci, eseistą i publicystą. W latach 2006–2012 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Kultury Polskiej w Rzymie. Jest laureatem wielu nagród literackich i artystycznych m.in. Nagrody Kazimiery Iłłakowiczówny i dwukrotnie Nagrody Literackiej m. st. Warszawy. W jego dorobku translatorskim są przekłady utworów Dantego, Petrarki, Michała Anioła, Leopardiego, Aldy Merini, Sandro Penny czy Cesare Pavese. Z klasyki literatury dziecięcej przetłumaczył na język polski m.in. Pinokia. Otrzymał włoskie odznaczenia i nagrody m.in. Premio Nazionale per la Traduzione.