Pieśni nabożne na święta uroczyste Stanisław Garnczarski

Niniejsza publikacja zawiera edycję starodruku pt. Pieśni nabożne na święta uroczyste według porządku Kościoła Ś Katolickiego na cały rok z wielką pilnością zebrane. Przydane są niektóre Psalmy Dawidowe ku śpiewaniu ludziom zwyczajne. W Krakowie, u Antoniego Wosińskiego, 1627, podłużne 16o, k. 176 z unikatowego egzemplarza z Biblioteki Eskurialu koło Madrytu (Real Biblioteca de San Lorenzo de El Escorial, sygn. B. O-VIII.29). Publikowany w tej edycji kancjonał zawiera materiał pieśniowy ułożony według okresów roku liturgicznego: są tu pieśni adwentowe 25 (dwadzieścia polskich i pięć łacińskich), na Boże Narodzenie 15 (dziewięć polskich, sześć łacińskich), o Męce Pańskiej 10 (dziewięć tekstów polskich i jeden łaciński), na Kwietną Niedzielę (Palmową) dwa (jeden polski i jeden łaciński), na Wielki Tydzień cztery (jedna polska i trzy łacińskie), o Zmartwychwstaniu Pańskim 10 (siedem tekstów polskich i trzy łacińskie), o Duchu Świętym cztery (trzy polskie i jedna łacińska), na Boże Ciało siedem (pięć polskich i dwa łacińskie), Psalmy Dawidowe 43 (wszystkie są w języku polskim) i pieśni rozmaite 25 (18 polskich i siedem łacińskich). W sumie zbiór zawiera 145 śpiewów, w tym 116 w języku polskim, a 29 w łacińskim. Układ śpiewów w poszczególnych działach jest dowolny, nienumerowany ani nieuporządkowany alfabetycznie. Ponadto repertuar polski jest przemieszany z łacińskim. Najczęściej teksty polskie są zamieszczone obok swoich łacińskich odpowiedników.