W kleszczach totalitaryzmów Zbigniew K Wójcik

Wieczorem 1 marca 1951 r. w więzieniu na warszawskim Mokotowie wykonano wyrok śmierci na siedmiu członkach IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Dziś rocznica ich śmierci obchodzona jest jako Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Kiedy we wrześniu 1939 r. Łukasz Ciepliński, młody oficer Wojska Polskiego, stawał do walki w obronie Polski, nie przypuszczał, że będzie ją prowadził aż do końca swojego życia. Nie pogodził się z utratą niepodległości kierując lokalnymi strukturami Armii Krajowej i szkoląc jej żołnierzy do walki – najpierw z najeźdźcą niemieckim, a potem z „wyzwolicielem” sowieckim. Jego działalność w szeregach organizacji NIE, potem Okręgu Krakowskiego Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, a następnie Obszaru Południowego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” zawiodła go na stanowisko prezesa IV Zarządu Głównego tej największej tajnej organizacji antykomunistycznej. Aresztowany przez UB w listopadzie 1947 r., przeszedł trzyletnią katownię na Rakowieckiej 37. Zapłacił najwyższą cenę, ale stał się symbolem walki Polaków z reżimem komunistycznym w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej. Niniejsza książka jest współczesną próbą przybliżenia formacji i wyborów tej heroicznej postaci – od domu rodzinnego, poprzez Korpus Kadetów i wojnę, do rozwiązania Armii Krajowej i decyzji o drugiej, antysowieckiej konspiracji.