Te Kinga Kosińska

Sześć kobiet. Tych, a nie innych. Trans, ale nie tylko. Opowiadają o swoich walkach, smutkach, problemach i małych radościach, a przede wszystkim o swojej kobiecości. A kobiecość mieni się tu wieloma barwami, odzywa wieloma głosami. Jak to w życiu.

Kinga Kosińska wyznacza kierunek literatury trans w Polsce. Jej powieść to pierwszy taki wielogłos kobiet. Są w różnym wieku, różne są ich sytuacja materialna czy zawód, ale łączy je przynależność do szeroko rozumianej rodziny kobiet trans, w której jest miejsce nawet dla byłej żony jednej z bohaterek. To po części hołd dla prekursorek: w opisanych historiach można rozpoznać elementy biografii Ewy Hołuszko, Ady Strzelec czy Rafalali. Najważniejsze jest jednak uświadomienie, że tranzycja to podróż na całe życie.

Krzysztof Tomasik

autor książek „Homobiografie” i „Gejerel. Mniejszości w PRL-u” 

Brutalnie szczera i cudownie wrażliwa, polifoniczna, wielopokoleniowa opowieść o doświadczeniu życia trans. Kinga Kosińska pisze odważnie i wprost, nie popada w łatwy girl power, za to celebruje wszystko, co ludzkie: proste radości, małe zwycięstwa, ale też chwile kruchości i rezygnacji. Jeśli chcecie przeczytać o wszystkich trans, również takich, które pracują w dyskoncie, przeczytajcie tę książkę. 

Maciej Marcisz