Początki aktywnej redukcji hałasu sięgają pierwszej połowy XX w. Rozwiązanie to zostało początkowo opracowane z myślą o zastosowaniu w lotnictwie, a jednym z ich prekursorów był Lawrence J. Fogel. Celem opracowanego przez niego modelu było zredukowanie poziomu hałasu w kabinie pilotów, co miało ułatwiać im komunikację. Aktywna redukcja szumu była stosowana również do ochrony słuchu. Dążono do tego, aby tłumienie hałasu było jak największe.
Pod koniec lat 80. ubiegłego stulecia na pomysł opracowania słuchawek z ANC wpadł dr Amar Bose, uznany amerykański inżynier dźwięku, jednocześnie – jak łatwo się domyślić – założyciel firmy Bose. Do stworzenia przez niego modelu słuchawek z ANC przyczyniła się podróż do Europy hałaśliwym, głośno pracującym samolotem. Był to pierwszy model Bose z układem wykorzystującym mikrofony wbudowane w nauszniki słuchawek.
Swoje rozwiązania związane z ANC opracowywali także inni producenci sprzętu audio. Jednym z nich była niemiecka firma Sennheiser, która stworzyła, również w latach 80. XX w., zestaw słuchawkowy z aktywną redukcją szumów. Był on wykorzystywany przez tamtejsze linie lotnicze Lufthansa. Obecnie produkowane modele z ANC tej firmy w niczym nie przypominają swoich pierwowzorów, zwłaszcza, jeśli weźmiemy pod uwagę kompaktowe modele bezprzewodowe typu True Wireless, jak np. model CX 400BT.
Producenci słuchawek nieustannie pracują nad rozmaitymi układami aktywnej redukcji hałasu, starając się, aby działanie funkcji ANC było jak najskuteczniejsze. Nie zapominają przy tym o korzeniach powstania tego rozwiązania i opracowują różnorodne systemy specjalnie z myślą o użytkowaniu słuchawek podczas podróży samolotem (np. technika kompensacji ciśnienia atmosferycznego w modelu WH-1000XM4 firmy Sony). Wiemy już co to jest ANC, na jakiej zasadzie jednak ono działa?
