Słownik anagramów repetycji i palindromów w epice Stanisław Śnieżewski

W slowniku tym zostały podddane wnikliwej ocenie anagramy, repetycje i palindromy w epice rzymskiej, w okresie jej największego rozwoju, a mianowicie od czasu później republiki rzymskiej, poprzez epokę augustowską, do końca pierwszego wieku naszej ery.
Wyjątek stanowi poemat Mosella Auzoniusza. Anagramy repetycje i palindromy są niemal fundamentem met epickiego, wielokrotnie służą wyrafinowanym grom językowym, budują hoofonię sylabiczną, kształtują klauzule rytmiczną. Uzupełniają studia naukowe nad aliteracją łacińską, enklitykami, przerzutnią, cezurą, akrostychami, połączeniem muta cum a etc. Służą również wydatną pomocą w badaniach stylometrycznych. Pozwalają Czytelnikowi odkryć pewne wyrafinowane kody jezykowe i dźwiękowe oraz skłonić go do głębszej refleksji nad epiką rzymską. Każdy z analizowanych w słowniku utworów posiada - w większym bądź mniejszym zakresie - de dystynktywne elementy.