Płyta ceramiczna GORENJE ECT322BCSC

Po czterech latach używania dwupalnikowej kuchenki na gaz z butli przyszła pora na nieco wygodniejszą. Gaz wymagał ciągłego napełniania a właściwie wymiany butli. Było to dość uciążliwe. Postanowiliśmy wymienić ją na elektryczną. Podstawowym kryterium wyboru były wymiary i dopasowanie kuchenki do otworu w blacie po starej oraz sterowanie sensorami na płycie a nie gałkami. Z definicji odrzuciliśmy marki noname. Argumentem, który przeważył było duże pole grzewcze, które może grzać albo tylko centralną częścią wielkości dna kawiarki 6tz, albo dodatkowo otaczającym je szerokim pierścieniem i w sumie może ogrzać wtedy dno patelni 28 cm. To bardzo wygodna funkcja. W efekcie na dwóch "palnikach" mamy trzy różne wielkości pola grzewczego. Duże pole (z podwójną funkcją grzewczą) jest bliżej panelu sterującego, być może wygodniej byłoby gdyby było "od ściany". Wyboru absolutnie nie żałuję - kupiłbym jeszcze raz. Kuchenka ma dość dużą bezwładność, zarówno długo się rozgrzewa jak i długo obniża temperaturę, co sprawia, że łatwo coś przypalić - trzeba się jej po prostu nauczyć. Pewnym minusem jest brak kabla przyłączeniowego - trzeba dokupić i trzeba wiedzieć jaki. Biorąc pod uwagę jej moc i fakt, że kabel jest ukryty gdzieś za szafkami polecam kupno kabla o przekroju 3x2,5 mm^2, wydaje się, że lepszy byłby płaski (ja kupiłem okrągły). Oczywiście wtyczkę z uziemieniem też trzeba kupić. Samo mocowanie kuchenki jest banalnie proste, ale na razie nie wiem jak z jego trwałością - od spodu nie ma żadnych łap obejmujących blat, są natomiast cztery "pazurki", kuchenkę należy mocno wcisnąć w otwór i już. Pamiętajmy tylko, że jeśli otwór w blacie będzie za duży - pazurki będą słabo trzymać... Dostarczona uszczelka (pomiędzy blatem a kuchenką) jest na tyle długa, że spokojnie można się się pomylić - powinno wystarczyć na powtórną próbę na co najmniej jeden bok. A wygląd... tu już każdy musi sobie odpowiedzieć samodzielnie. :-)