Zdaniem eksperta
Co to jest histogram w fotografii?
Udostępnij przez:
Kiedy pojawiła się cyfrowa fotografia, przyniosła ze sobą mnóstwo korzyści dla fotografów: tworzenie ogromnych ilości zdjęć bez wzrostu kosztów, możliwość zobaczenia zdjęcia zaraz po jego wykonaniu, zmiana ISO przy każdym ujęciu, i pojawienie się cyfrowej ciemni, żeby wymienić tylko kilka.
W artykule znajdziesz:
Co to jest histogram?
Jedną z najważniejszych zalet fotografii cyfrowej jest ta, która może trochę onieśmielać początkujących fotografów – histogram. Przed fotografią cyfrową musieliśmy poczekać, aż wywołamy film, aby mieć pewność, że podczas robienia zdjęcia uzyskaliśmy dobrą ekspozycję. Teraz, korzystając z histogramu, informacje te są na wyciągnięcie ręki przed wykonaniem zdjęcia (w aparatach z wizjerami elektronicznymi), po jego wykonaniu, a także podczas przetwarzania końcowego.
Histogram w fotografii to wykres przedstawiający rozkład światła na obrazie, czyli graficzna reprezentacja zakresu tonalnego zdjęcia, która pomaga ocenić ekspozycję.
Zdjęcie składa się z milionów pikseli, a każdy piksel ma wartość reprezentującą jego kolor. Jasność piksela pochodzi z tej wartości. Histogram w fotografii pokazuje liczbę pikseli każdej jasności obrazu. Skala na dole histogramu przechodzi od lewej do prawej, od 0 proc. jasności (czerń) do 100 proc. jasności (biel). Większość ujęć zawiera dużą liczbę pikseli w tonach środkowych – gromadzą się one wokół centralnego obszaru wykresu. Im wyższy poziom kontrastu obrazu, tym mniej pikseli pojawi się na środku. Gdy poruszasz się w prawo, tony stają się jaśniejsze. Oś pionowa histogramu wyświetla ilość tonów tej konkretnej jasności.
Jak czytać histogram?
To proste: czarni są po lewej, biali po prawej, wszystkie odcienie pośrednie są pomiędzy. Fotografowie zwykle dążą do uzyskania rozsądnie zrównoważonego histogramu z tradycyjną krzywą w kształcie dzwonu.
Najważniejszą rzeczą, jaką należy wiedzieć o histogramie, jest to, że skok po prawej stronie, który dotyka krawędzi wykresu, stanowi problem. Oznacza to, że jest część obrazu, w której światła są całkowicie białe, bez szczegółów. Obszar ten nie zawiera żadnych danych, więc nie będziesz w stanie nic zrobić w przetwarzaniu końcowym, aby go poprawić.
Jeśli na lewej krawędzi histogramu znajduje się szpic wykresu, oznacza to, że część obrazu jest całkowicie czarna. Możesz użyć kompensacji ekspozycji, aby dostosować ekspozycję w prawo, czyli obraz rozjaśnić. Pamiętaj jednak, że posiadanie całkowicie czarnej części obrazu, zwłaszcza w przypadku zdjęć nocnych, jest w porządku.
Scena z wysokim kluczem
Scena o wysokiej tonacji zawiera dużo jasnych tonów i niewiele tonów średnich lub czerni. Kiedy fotografujesz scenę, która ma być rozjaśniona, histogram powinien być ułożony po prawej stronie. Jeśli chcesz, aby Twoja scena była w wysokiej tonacji, ale histogram pokazuje dużo średnich tonów, twoje biele prawdopodobnie wyjdą na bardziej szare, niż byś chciał.
Scena z niskim kluczem
Scena o niskiej tonacji to taka, która jest ciemna, czego można się spodziewać podczas fotografowania w nocy. W takim przypadku histogram zostanie ułożony po lewej stronie. Możesz mieć szpic wykresu na lewej krawędzi histogramu, który wskazuje na jednolitą czerń.
Scena o wysokim kontraście
Scena o wysokim kontraście to taka, w której występuje wiele bardzo ciemnych i bardzo jasnych tonów i być może nie tak wiele tonów pośrednich. W takim przypadku histogram pokaże dane po lewej i prawej stronie, a nie pośrodku.
Scena o niskim kontraście
Scena o niskim kontraście ma dużo tonów średnich i kilka tonów jasnych i ciemnych. Twój histogram będzie miał kształt dzwonka.
Kiedy używać histogramu?
W terenie możesz użyć histogramu w połączeniu z podglądem na żywo, aby zobaczyć go przed zrobieniem zdjęcia (lub włączyć go, jeśli masz aparat z wizjerem elektronicznym, jaki oferuje wiele modeli bezlusterkowców). Możesz zobaczyć histogram później, przeglądając zdjęcie na ekranie LCD. Tak czy inaczej, bardzo ważne jest, aby użyć histogramu do sprawdzenia ekspozycji podczas pracy w terenie. W ten sposób masz szansę na kolejną ekspozycję, gdy jesteś jeszcze na scenie.
Histogram jest również dostępny podczas przetwarzania obrazu. Użyj go, aby zobaczyć, gdzie należy dokonać korekty i upewnij się, że podczas przetwarzania obrazów nie tworzysz obszarów, które są zbyt jasne lub zbyt ciemne.
Wybierz odpowiedni format pliku
Gdy aparat zrobi zdjęcie, zapisuje je jako plik na karcie pamięci aparatu. Dwa najpopularniejsze formaty plików graficznych to JPEG i RAW.
RAW to bezstratny format plików, który przechowuje wszystkie informacje przechwycone przez czujnik, bez żadnych korekt ani ulepszeń obrazu. Dlatego zawsze nagrywaj w formacie RAW, jeśli pozwala na to twój aparat.
Histogram to niezwykle użyteczne narzędzie, jednak to do Ciebie jako artysty należy decyzja, co zrobić z tymi informacjami. Musisz zdecydować, czy informacje na wykresie są tym, czego chcesz, czy nie. Jeśli nie jesteś zadowolony z histogramu, użyj kompensacji ekspozycji, aby dostosować ekspozycję, przyciemniając lub rozjaśniając obraz. Możesz zamiast tego wpłynąć na światło na scenie za pomocą lampy błyskowej, reflektora lub dyfuzora. Wybór należy do ciebie.
Udostępnij przez:
Te poradniki mogą okazać się pomocne
