Klawiatura QWERTY – różne układy klawiatury QWERTY

Poradniki Eksperta

W istocie – początkowo układ klawiatury był identyczny do ułożenia liter w szeroko rozpowszechnionym alfabecie łacińskim. Zamiast znanego nam QWERTY, ludzie używali układu ABCDEF. Skąd więc wzięła się rewolucja w konfiguracji liter i znaków oraz dlaczego są one dziś rozmieszczone tak nieintuicyjnie? Oczywistym jest, iż klawiatury nie są znakiem wyłącznie dzisiejszych czasów, a sięgają swoją historią pierwszych maszyn do pisania. Wtedy też, w pierwszych egzemplarzach tych urządzeń, używano znanej kolejności liter alfabetu łacińskiego. Problemem okazało się rozmieszczenie liter obok siebie. W języku angielskim, bo to dzięki anglojęzycznym wynalazcom udoskonalono klawiaturę, wiele liter często występujących obok siebie w pisanych słowach, było w sąsiedztwie również na klawiaturze. Przez niedoskonałość ówczesnych urządzeń używanie kombinacji liter leżących obok siebie powodowało częste zacięcia maszyn i pomyłki.

Z rozwiązaniem w 1867 roku przyszedł Christopher Sholes tworząc znany nam dziś układ „qwerty”, którego wyjątkowość polegała na takim umieszczeniu poszczególnych liter i znaków na klawiaturze, by znaki często obok siebie występujące w piśmie, fizycznie rozmieszczone były od siebie daleko. Dlaczego więc aż do dziś używany jest układ QWERTY, skoro w nowoczesnych urządzeniach problem zacięcia się przycisków nie występuje? Znawcy historii układu QWERTY są zgodni – jest to kwestią ludzkiego przyzwyczajenia, po prostu jest już nam tak wygodniej.

2 699,99 zł	Cena przed kodem
2 426,36 zł	Najniższa cena

4 588,62 zł	Cena przed obniżką
4 411,41 zł	Najniższa cena

Zapoznając się z historią klawiatury QWERTY do głowy może przyjść pytanie o inne rozwiązania. Klawiatura QWERTY powstała w końcu jako rozwiązanie problemu istniejącego w języku angielskim, to do jego zasad przystosowano omawiane rozłożenie. Czy, idąc tym tropem, inne kraje przyjęły podobne rozwiązania dostosowując klawiaturę do potrzeb swojego języka? I tak i nie. W Internecie znajdziemy liczne przykłady układów podobnych do klasycznego QWERTY, lecz z mniejszymi lub większymi zmianami. Przykładem tej pierwszej kategorii może być choćby klawiatura brytyjska. Mimo, że zarówno Stany Zjednoczone, gdzie powstała klawiatura QWERTY, i Wielka Brytania posługują się tym samym językiem, lokalne potrzeby przyczyniły się do lekkich zmian. Różnice między klawiaturą typu US-International a układem brytyjskim występują w innym ułożeniu znaków specjalnych.

I tak, podróżując do Wielkiej Brytanii, na klawiaturach dostrzeżemy charakterystyczny brytyjski cudzysłów nad cyfrą 2, a zamiast kratki znajdziemy symbol funta, brytyjskiej waluty. W innych miejscach znajdują się także znaki takie jak tylda, backlash czy małpa. Większej ingerencji w układ klawiszowy dokonały narody skandynawskie. Ich klawiatura nazywana Nordic zawiera znaki nie tylko znane wszystkim użytkownikom alfabetu łacińskiego, lecz wprowadza znaki diakrytyczne charakterystyczne dla języków Danii, Finlandii, Szwecji i Norwegii. Skandynawska klawiatura QWERTY jest jednak łatwa w posługiwaniu się dla osób niewładających powyższymi językami i dodatkowe znaki nie utrudniają sprawnego pisania. Trudniejszym wyzwaniem może okazać się posługiwanie się klawiaturą francuską. W tym przypadku jedna z różnic jest widoczna na pierwszy rzut oka. Mamy tu do czynienia mianowicie nie z klawiaturą QWERTY a AZERTY. Francuzi zmienili miejsce nie tylko liter Q, W, A i Z, ale również M i wielu znaków specjalnych. Z pewnością, gdy usiądziemy niewtajemniczeni przy klawiaturze AZERTY, możemy się mocno zdziwić.

Wyjątkowe znaczenie dla Polski ma niemiecki model klawiatury. Niemcy, podobnie jak Francuzi, postanowili zamienić miejsca liter i tak powstał układ QWERTZ. Poza zamianą liter Y i Z, na niemieckiej klawiaturze znajdziemy charakterystyczne dla języków germańskich znaki diakrytyczne, na przykład umlaut. Polska przez pewien czas używała przerobionej klawiatury niemieckiej, przywracając jednak ułożenie QWERTY oraz zamieniając nieznane polskiemu językowi znaki na swoje, takie jak Ą, Ę czy Ź. Rozwiązanie to jednak się nie przyjęło i Polska, jak wiele innych państw, używa międzynarodowego układu QWERTY, a charakterystyczne dla swojego języka znaki tworzy poprzez kombinacje klawisza Alt z odpowiednią literą.