Prędkość światła to kluczowy parametr, który pomaga zrozumieć wiele zjawisk zachodzących w otaczającym nas świecie. Odgrywa również istotną rolę w funkcjonowaniu nowoczesnych technologii, wykorzystywanych m.in. w elektronice i sprzęcie RTV. Sprawdź, czym jest i ile wynosi prędkość światła!
Prędkość światła to wartość określająca szybkość rozchodzenia się fali elektromagnetycznej w próżni, a także – choć z mniejszą wartością – w różnych ośrodkach materialnych. Wartość ta zależy od warunków, w jakich prowadzony jest pomiar, jednak w próżni prędkość światła osiąga maksimum. To zarazem najszybsza prędkość, jaką udało się dotąd zmierzyć człowiekowi.
Ile dokładnie wynosi prędkość światła w próżni? Aż 299 792 458 metrów na sekundę – czyli niemal 300 tysięcy kilometrów w czasie zaledwie jednej sześćdziesiątej minuty! Co istotne, jest to wartość stała, oznaczana literą „c”. Już Albert Einstein udowodnił, że w próżni prędkość światła nie ulega zmianie – stanowi fundament jego teorii względności. Mimo prób jej podważenia w późniejszych dekadach, żadna z nowoczesnych metod badawczych nie zdołała zakwestionować jego wyliczeń. To kolejny dowód na to, jak przełomowe i ponadczasowe były odkrycia tego wybitnego fizyka.
Jak już wspomnieliśmy prędkość światła w próżni wynosi dokładnie 299 792 458 metrów na sekundę – i jest to jedna z fundamentalnych stałych fizycznych. Trudno sobie wyobrazić równie szybkie poruszanie się jakiegokolwiek innego obiektu. A jaka jest prędkość światła, gdy przestaje poruszać się w próżni, a zaczyna w ośrodku materialnym?
W takiej sytuacji jego prędkość spada. Dlaczego? Gdy fala elektromagnetyczna napotyka ośrodek materialny (np. szkło, wodę czy powietrze), jej ruch zostaje spowolniony przez oddziaływanie z cząsteczkami materii. Ośrodki te pobudzają drgania ładunków elektrycznych, które następnie emitują fale wtórne – nieco opóźnione względem tych pierwotnych. Efektem tego zjawiska jest zmniejszenie prędkości światła w danym materiale.
Aby lepiej to sobie wyobrazić, można posłużyć się uproszczonym porównaniem: tak jak trudniej poruszać się człowiekowi w wodzie niż w powietrzu, tak i światło „spowalnia”, gdy trafia na gęstsze środowisko.
To, jaka jest prędkość światła w danym ośrodku, zależy od jego rodzaju – i nie jest już wartością stałą. Można ją jednak zmierzyć przy pomocy detektorów modulowanych. Dzięki postępowi technologicznemu badania nad tym zjawiskiem stają się coraz dokładniejsze i pozwalają naukowcom lepiej zrozumieć naturę światła oraz jego zachowanie w różnych warunkach.
Ludzkość niejednokrotnie przesuwała granice swoich możliwości. Na przestrzeni setek tysięcy lat ewoluowaliśmy nie tylko jako gatunek, lecz także zmieniały się nasze narzędzia oraz sposób postrzegania świata. Jeszcze sto lat temu trudno było wyobrazić sobie, że telefony zmieszczą się w kieszeni i pozwolą łączyć się z całym światem. Skoro już tyle osiągnęliśmy, czy możliwe jest również przekroczenie prędkości światła?
Nie da się jednak ukryć, że to znacznie bardziej złożone wyzwanie. Gdybyśmy chcieli wprowadzić w ruch inny obiekt z taką samą prędkością, napotkalibyśmy ogromny problem: każdy obiekt posiadający masę wymagałby nieskończonych zasobów energii, aby osiągnąć prędkość światła. Wraz z rosnącą prędkością rośnie bowiem również masa relatywistyczna, co znacząco zwiększa opór i zapotrzebowanie na energię.
Oznacza to, że w świetle obecnych praw fizyki przyspieszanie obiektów materialnych do prędkości światła, a tym bardziej przekraczanie jej, jest niemożliwe. Wymagałoby to złamania znanych nam zasad rządzących światem – w tym teorii względności Einsteina.
Zobacz także: Ranking routerów do światłowodu [TOP10]
Pomiar prędkości światła miał ogromny wpływ na rozwój technologii – dzięki precyzyjnej znajomości wartości „c” powstały nowoczesne systemy, które zmieniają świat na co dzień:
GPS – na systemie satelitarnym opiera się dokładne określanie pozycji. Obliczenia bazują na czasie transmisji sygnałów świetlnych między satelitami a odbiornikami
Sieci światłowodowe – przesyłają dane z prędkościami zbliżonymi do światła w próżni. Pomogły zbudować internet o ogromnej przepustowości.
Lasery i interferometria – od systemów pomiarowych (np. laserowe emisyjne czujniki, efekty Dopplera) po zastosowania w medycynie, przemyśle i nauce – wszystko dzięki możliwości generowania i kontroli koherentnego światła.
Magnetometry i czujniki czasu przelotu (time-of-flight) – np. kamery 3D mierzące odległości na podstawie opóźnień impulsów świetlnych (kilkunastonychosekundowych), używane w robotyce i rozszerzonej rzeczywistości .
Atomowe zegary – definiują czas z precyzją rzędu nanosekund, dzięki czemu GPS i cała komunikacja satelitarna działają niezawodnie.