_2
Kładziemy przed dzieckiem wszystkie puzzle (niepołączone
ze sobą). Omawiamy widniejące na nich obrazki. Potem
czytamy opis pierwszego puzzla i prosimy dziecko, by odnalazło
pasujący obrazek. Jeśli ma z tym kłopot, pomagamy mu,
zadając pytania, np. „Pucio zjadł śniadanie. Gdzie jest
obrazek, na którym Pucio je?”. Następnie czytamy opis
kolejnego puzzla i tak stopniowo układamy całą historię.
Na koniec wspólnie, bez podpierania się tekstem,
opowiadamy o rodzinnej sobocie Pucia. W razie potrzeby
zadajemy dziecku pytania, np. „Co zrobił Pucio?”, „A co
zrobiła mama?”, „Dokąd pojechał Pucio?”, „Co wydarzyło
się potem?”.
_3
Kładziemy przed dzieckiem dwa, trzy pierwsze puzzle
w nieodpowiedniej kolejności i odczytujemy ich opisy
Drodzy Rodzice!
Zapraszam Was i Wasze dzieci do fantastycznej
zabawy! Pucio. Rodzinna sobota to sprzyjające
rozwojowi myślenia i mowy malucha spotkanie
z ulubionym bohaterem!
(tu już we właściwej kolejności). Potem prosimy, by dziecko
poprawnie ułożyło obrazki. Podobnie robimy z kolejnymi
puzzlami i fragmentami historii, aż ułożymy całość. Możemy
zwiększać trudność, jednorazowo wykorzystując więcej
elementów, ale musimy pamiętać, że jest to zadanie dla
starszych dzieci – wymaga koncentracji, uwagi słuchowej
oraz rozumienia tekstu mówionego na wysokim poziomie.
_4
Odczytujemy całe opowiadanie naraz. Dziecko w tym czasie
przygląda się rozłożonym przed nim puzzlom. Następnie
prosimy dziecko o ułożenie elementów zgodnie z usłyszaną
historią. Może to robić już w trakcie jej słuchania albo dopiero
gdy rodzic skończy czytać. Ta zabawa nadaje się dla dzieci
w młodszym wieku szkolnym.
RODZINNA SOBOTA
_5
Aby zachęcić dziecko do kreatywności, warto pobawić
się w samodzielne wymyślanie tego, co wydarzyło się
w rodzinie Pucia. Możemy na przykład przerwać układanie
opowieści w połowie i wspólnie z dzieckiem zaproponować
jej zakończenie. Możemy zostawiać puste fragmenty między
puzzlami i tworzyć alternatywne przygody Pucia (dziecko
wtedy przygotowuje własne rysunki-puzzle, które w te
miejsca wstawi). Możemy w końcu rozmawiać o tym,
co nasza rodzina najczęściej robi w sobotę i które z wydarzeń
przedstawionych na obrazkach dziecko przeżyłoby najchętniej.
_6
A może odwrócenie ról? Niech w jednej z zabaw dziecko
opowiada poszczególne wydarzenia, a dorosły znajduje
właściwy obrazek. Maluch na pewno chętnie sprawdzi,
czy rodzic się nie pomylił!
Nie musicie się ograniczać do zabaw zaproponowanych
w instrukcji. Korzystajcie z wyobraźni i wymyślajcie własne!
Życzę Państwu udanej zabawy i…
wielu dobrych, rodzinnych sobót!
Marta Galewska-Kustra
INSTRUKCJA
JAK BAWIĆ SIĘ PUZZLAMI
16 7 8
ZABAWY TRUDNIEJSZE
W przypadku dzieci, które już mówią, możemy się
zdecydować na trudniejsze sposoby układania puzzli
i opowiadania historii. Poniżej przedstawiamy przykłady
zabaw, zaczynając od najprostszych.
_1
Kładziemy przed dzieckiem dwa pierwsze elementy układanki
i odczytujemy opis jednego z nich. Zachęcamy do wskazania
puzzla, o którym opowiedzieliśmy. Jeśli dziecko ma z tym
kłopot, możemy przeczytać tekst jeszcze raz i zadać pytania,
które pomogą go zrozumieć, np. „Co zrobił Pucio/Bobo/tata?”.
Można także zapytać: „Na którym obrazku Pucio to robi?”.
Później dokładamy kolejny element (by przed dzieckiem
zawsze były dwa nieułożone) i czytamy jego opis. Dziecko
znów wybiera właściwy puzzel i dokłada go do poprzedniego.
W ten sposób tworzymy całą historię. Na koniec zachęcamy
dziecko do samodzielnego opowiedzenia o rodzinnej sobocie
Pucia w odpowiedniej kolejności (od pierwszego obrazka
do ostatniego).
ZABAWY ŁATWIEJSZE
W przypadku dzieci, które dopiero zaczynają mówić, lepiej
jest zrezygnować ze złożonej opowieści w czasie przeszłym.
Stosujemy czas teraźniejszy i proste zdania.
_1
W wersji najprostszej możemy ograniczyć zabawę do dwóch,
trzech puzzli. Kładziemy przed dzieckiem pierwszy puzzel
i wspólnie omawiamy to, co na nim widać: „Co robi Pucio?”,
„Co robi mama?”. Opowiadamy o tym, czym zajmuje się
rodzina Pucia, np. „Jest rano. Pucio, mama, tata, Misia
Każda z proponowanych zabaw ćwiczy wszystkie lub niektóre
z następujących umiejętności: rozumienie tekstu słuchanego,
uwagę słuchową, rozumienie sekwencji zdarzeń, umiejętność
opowiadania, logiczne myślenie, pamięć, spostrzegawczość.
Wzbogaca także słownictwo.
Puzzle kierujemy do dzieci, które ukończyły 2. rok życia.
W pudełku jest 15 elementów. Każdy z nich przedstawia
fragment jednego dnia rodziny Pucia. Po ich ułożeniu
otrzymacie ciąg obrazków opowiadających o całej rodzinnej
sobocie.
W pudełku znajdziecie także przykładowe opowiadanie, które
możecie wykorzystać podczas zabawy.
i Bobo są w łóżku”. Później podajemy dziecku drugi element
i prosimy, by dołożyło go do poprzedniego. Omawiamy
drugi obrazek w podobny sposób, jak poprzednio. Na koniec
opisujemy krótko całość, podkreślając kolejność zdarzeń
(używając słów: „najpierw”, „potem”).
_2
Gdy oswoimy się z układaniem puzzli, proponujemy ułożenie
całej historii z wykorzystaniem od razu wszystkich elementów.
Wspólnie omawiamy, co przedstawia każdy z nich. Podobnie
jak poprzednio upraszczamy wypowiedzi i zadajemy dziecku
pytania pomocnicze: „Co robi?”, „Co to?”. Na koniec
w jak najprostszy sposób relacjonujemy, co się wydarzyło
w sobotę, wskazując palcem kolejne obrazki.
52 3 4
Z samego rana Pucio i Misia pobiegli
do sypialni rodziców.
– Mamo, tato, dziś nie idziemy
do przedszkola, co będziemy robić?
– zapytał Pucio.
– Poleniuchujmy trochę w łóżku i się
poprzytulajmy. Dobrze jest nigdzie się
nie spieszyć i być razem
– odpowiedział tata.
– Dziś będzie bardzo miły dzień!
– ucieszyła się mama.
_1
RODZINNA SOBOTA
Na placu zabaw były piaskownica,
drewniany domek ze zjeżdżalnią
i huśtawka. Pucio i Misia bujali się
na huśtawce, a babcia uczyła Bobo
zjeżdżać na zjeżdżalni. Mama i tata
odpoczywali na ławce przed placem
zabaw i pilnowali Funia. Na plac zabaw
nie wolno wchodzić z psem.
W końcu przyszedł czas, by pożegnać się
i wrócić do domu.
– Do widzenia, kochani, dziękujemy
za wizytę – powiedzieli dziadek i babcia
i uściskali wszystkich.
– Dziękujemy za pyszny obiad!
– odpowiedzieli mama i tata.
Babcia zapakowała do torby zupę i dała
mamie.
– Ojej, będziemy mieć na jutro!
– ucieszyła się mama.
Wszyscy wsiedli do auta.
– Pa, pa! – wołali Pucio, Misia i Bobo.
W domu Pucio, Misia i Bobo bawili się
tak jak u dziadków. Bardzo spodobała
im się zabawa w domek z koca. Rodzice
szykowali kąpiel.
– Piana już gotowa! Zapraszam
wszystkich do łazienki! – zawołał tata.
Pucio, Misia i Bobo pobiegli zobaczyć,
jakie zabawki tym razem przygotował
tata. Zawsze robi im niespodzianki!
– Krokodyl powiedział mi, że jest bardzo
brudny i musicie go wykąpać!
– oznajmił tata.
– Oj, tato, przecież krokodyl nie mówi!
– zaśmiała się Misia.
– To kto do mnie mówił? – zastanowił
się tata. – Może ta żółta kaczka?
Pucio, Misia i Bobo weszli do wanny.
Bawili się w zatapianie łodzi, lali wodę
z konewki i myli krokodyla. Kąpiele z tatą
to świetna zabawa!
Pucio, Misia i Bobo wybrali swoje
ulubione książki i położyli się w łóżku
rodziców. Mama czytała coraz ciszej
i wolniej. Bobo i Pucio coraz częściej
zamykali oczy, aż w końcu zasnęli.
– To był bardzo fajny dzień – powiedziała
zaspana Misia.
– Tak. Był wspaniały, bo spędziliśmy
go razem – zgodziła się mama i mocno
ją przytuliła.
Tata zaniósł Pucia do łóżka. Misia
przykryła się kołdrą i objęła ulubionego
misia.
– Dobranoc, dzieci, śpijcie smacznie.
Jutro też będzie wspaniały, rodzinny
dzień – obiecała mama.
OPOWIADANIE
DO WYKORZYSTANIA
W TRAKCIE ZABAWY
16 7 8
_10 _12 _14
_11
_13
_15
Po porannym leniuchowaniu czas
na szybką toaletę. Wszyscy umyli zęby.
Pucio zrobił siusiu i kupę, a mama
zmieniła Bobo pieluszkę.
Wszyscy zjedli śniadanie w piżamach!
W sobotę można tak robić, bo nigdzie
nie trzeba się spieszyć. Tata przygotował
naleśniki z owocami i jogurtem. Mama
i tata pili kawę. Bobo zawołał:
– Mniam, mniam!
– Właśnie, tatusiu, Bobo ma rację.
Pyszne te naleśniki. Takie chrupiące!
– pochwaliła Misia.
_2
_3
_4 _6 _8
_5 _7
_9
Po krótkiej podróży cała rodzina dotarła
do domu babci i dziadka.
– Moje kochane wnusie! – zawołała
babcia na widok dzieci.
Dziadek od razu wymyślił wspólną
zabawę. Z krzeseł i koca zrobił
prawdziwy domek! Mama, tata i babcia
przygotowali obiad.
– Puciu, Misiu, czy pomożecie nam
nakryć do stołu? – zapytała babcia.
Misia i Pucio dostali bardzo ważne
zadanie: musieli zanieść na stół talerze
i sztućce. Byli przy tym bardzo ostrożni,
bo talerze łatwo potłuc. Babcia
postawiła na stole wazę z zupą. Bobo
też pomagał: przyniósł swój kubek.
– Gotowe! Siadajmy! – powiedziała babcia.
Obiad był przepyszny. Babcia i dziadek
podali zupę pomidorową, makaron
z warzywami i sałatkę. Misia i Pucio
jedli sami, a mama i tata czasem
pomagali Bobo. Bobo dopiero uczy się
jeść, dlatego cały się ubrudził. Mimo to
babcia zawołała:
– Bobo tak dobrze sobie radzi przy stole!
Potem dziadek zaproponował:
– Skoro obiad zjedzony, wybierzmy się
na spacer!
Misia i Pucio włożyli kaski. Misia jeździła
na hulajnodze, a Pucio na swoim
ulubionym rowerze. Funio zrobił siusiu
i kupkę na trawniku. Tata wyjął torebkę
i posprzątał po psie. Bobo nie chciał
jechać w wózku, przez całą drogę pchał
go przed sobą!
– Mamo, tato! Plac zabaw! Chodźmy!
– zawołał nagle Pucio.
52 3 4
Po śniadaniu wszyscy zaczęli krzątać
się w kuchni. Pucio i Misia pomagali
załadować naczynia do zmywarki. Mama
pakowała plecak z najważniejszymi
rzeczami. Włożyła do niego pieluszki,
chusteczki dla Bobo i wodę do picia.
– Dzieci, czas umyć zęby po śniadaniu,
ubrać się i szykować do wyjścia. Dziś
jedziemy z wizytą do babci i dziadka
– powiedziała mama.
Tata i mama zapięli pasy w fotelikach
Bobo, Pucia i Misi. Mama usiadła
za kierownicą, a tatuś włączył radio.
– Mama, „kosisi”! – zawołał Bobo.
– Mamusiu, Bobo chce, żebyś kręciła
kierownicą – wytłumaczył Pucio.
– Zaraz pojedziemy dalej, teraz stoimy
na czerwonym świetle i musimy
poczekać, aż będzie zielone
– odpowiedziała mama.
Gdy zapaliło się zielone światło, auto
ruszyło, a mama skręciła w prawo. Bobo
zaklaskał z radości.